2011, 2011-2015, Časová línia, Krajina, Slovenská krajina, Tatry

Podbanské

skala
Hits: 1997

Pod­ban­ské je krás­ny kraj. Z Pod­ban­ské­ho je dostup­ná Tichá doli­na a Kôp­ro­vá doli­na. Je tu aj krás­ny výhľad na Kri­váň (Peter Kac­lík). Je to naj­zá­pad­nej­šia tatrans­ká osa­da. Nachá­dza sa v ústí Tichej doli­ny na bre­hu Belej. V 17. sto­ro­čí tu pas­tie­ri z neďa­le­kej Pri­by­li­ny pasú. V roku 1871 v čas­ti Nad­ban­ské už exis­tu­je horá­reň. V roku 1896 bola časť horár­ne zria­de­ná ako turis­tic­ká noc­la­há­reň. V roku 1969 tu bol posta­ve­ný hotel Kri­váň a v roku 1981 Per­mon. Oblasť pat­ri­la k naj­dô­le­ži­tej­ším ope­rač­ným pás­mam par­ti­zán­ske­ho oddie­lu ​“Vyso­ké Tat­ry” počas SNP (vyso​ke​-tat​ry​.info). Pod­ban­ské je skve­lá loka­li­ta pre turis­tov, kto­rý sme­ru­jú na Kri­váň, Bara­nec, Tichú doli­nu, Kôp­rov­ský štít. V zime sú k dis­po­zí­cii udr­žia­va­né zjaz­dov­ky, bežec­ké trate. 

Pod­ban­ské is a beau­ti­ful regi­on. Tichá Doli­na and Kôp­ro­vá Doli­na are easi­ly acces­sib­le from Pod­ban­ské. The­re is also a beau­ti­ful view of Kri­váň from Pod­ban­ské. It is the wes­tern­most sett­le­ment in the Tatras, loca­ted at the mouth of Tichá Doli­na on the banks of Belá. In the 17th cen­tu­ry, shep­herds from the near­by Pri­by­li­na gra­zed the­ir flocks here. In 1871, a moun­tain hut alre­a­dy exis­ted in the Nad­ban­ské part. In 1896, part of the moun­tain hut was estab­lis­hed as a tou­rist hos­tel. In 1969, the Kri­váň Hotel was built here, fol­lo­wed by Per­mon in 1981. The area was one of the most impor­tant ope­ra­ti­onal zones of the par­ti­san unit ​‘High Tatras’ during the Slo­vak Nati­onal Upri­sing (vyso​ke​-tat​ry​.info). Pod­ban­ské is gre­at des­ti­na­ti­on for tou­rists hea­ded to Kri­váň, Bara­nec, Tichá doli­na, Kôp­rov­ský štít. In win­ter, main­tai­ned ski slo­pes and cross-​country trails are available.

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2011, 2011-2015, Biotopy, Časová línia, Hory, Hory, Krajina, Liptov, Príroda, Slovenská krajina, Typ krajiny

Nová Lesná

skala
Hits: 2319

Z Novej Les­nej je krás­ny výhľad na celý hlav­ný masív Vyso­kých Tatier. Nová Les­ná ponú­ka skve­lý pries­tor pre milov­ní­kov turis­ti­ky, lyžo­va­nia (Peter Kac­lík). Obec leží na sty­ku Pop­rad­skej kot­li­ny a juho­vý­chod­né­ho úpä­tia Vyso­kých Tatier. Žije tu 1250 oby­va­te­ľov. Prvá písom­ná zmien­ku je už z roku 1315, zalo­ži­li ju Ber­ze­vic­zy­ov­ci. Oby­va­teľ­stvo bolo v hoj­nom počte nemec­ké. V obci pôso­bil ako uči­teľ Ján Stiel (1805 – 1890), kto­ré­mu sa pri­pi­su­je prven­stvo vo výstu­pe na Ger­la­chov­ský štít. Po vysťa­ho­va­ní Nemcov obec chát­ra­la. Dnes sa oby­va­te­lia zaobe­ra­jú aj rôz­ny­mi služ­ba­mi v ces­tov­nom ruchu, počet­né sú pen­zi­ó­ny. Kaž­do­roč­ne v lete sa koná medzi­ná­rod­né atle­tic­ké podu­ja­tie – beh do vrchu z obce na Hre­bie­nok (vyso​ke​-tat​ry​.info).

From Nová Les­ná, the­re is a beau­ti­ful view of the enti­re main mas­sif of the High Tatras. Nová Les­ná offers a gre­at spa­ce for hiking and ski­ing ent­hu­siasts, as men­ti­oned by Peter Kac­lík. The vil­la­ge is loca­ted at the junc­ti­on of the Pop­rad Basin and the sout­he­ast foot­hills of the High Tatras. It is home to 1,250 resi­dents. The first writ­ten men­ti­on dates back to 1315, and it was foun­ded by the Ber­ze­vic­zy fami­ly. The popu­la­ti­on was pre­do­mi­nan­tly Ger­man. In the vil­la­ge, the tea­cher Ján Stiel (1805 – 1890) wor­ked, cre­di­ted with the first ascent of Ger­la­chov­ský štít. After the depar­tu­re of Ger­mans, the vil­la­ge fell into dec­li­ne. Today, resi­dents are also invol­ved in vari­ous ser­vi­ces rela­ted to tou­rism, and the­re are nume­rous guest­hou­ses. Eve­ry sum­mer, an inter­na­ti­onal athle­tic event takes pla­ce – a hill run from the vil­la­ge to Hre­bie­nok (vyso​ke​-tat​ry​.info).

Use Facebook to Comment on this Post

2011, 2011-2015, Časová línia, Krajina, Liptov, Slovenská krajina

Stará Lesná

skala
Hits: 3225

Sta­rá Les­ná je obec na Lip­to­ve. Nad ňou je Tatrans­ká Lom­ni­ca a Lom­nic­ký štít so Skal­na­tým ple­som. Nad Sta­rou Les­nou sa čnie Lom­nic­ký štít. Je tu veľ­mi čulý turis­tic­ký ruch (Peter Kac­lík). Obec bola zalo­že­ná rodi­nou Ber­ze­vic­zy v dru­hej polo­vi­ci 13. sto­ro­čia, pôvo­dom z Tirol­ska (sta​ra​les​na​.info). Prvá zmien­ka sa via­že na rok 1294. His­to­ric­ké náz­vy: Erde­wfal­va, Also­er­de­wfa­lwa, Ólesz­na, Fel­söe­döfal­va, Alt­wal­dorf. V roku 1787 tu žilo v 72 domoch 508 oby­va­te­ľov, kto­rí cho­va­li doby­tok, vyrá­ba­li plát­no, pra­co­va­li v lese v horách (sta​ra​les​na​.sk). Dnes tu žije asi 750 oby­va­te­ľov. Svo­je pra­co­vis­ko tu má Astro­no­mic­ký ústav SAV. V budúc­nos­ti zrej­me pozna­čí dia­nie v oblas­ti fakt, že sa našli geoter­mál­nym vrtom výdat­né ter­mál­ne vody (vyso​ke​-tat​ry​.info).

V blíz­kos­ti obce sa nachá­dza zná­me hor­ské stre­dis­ko Tatrans­ká Lom­ni­ca, čo robí Sta­rú Les­nú ide­ál­nym výcho­dis­ko­vým bodom pre milov­ní­kov turis­ti­ky, lyžo­va­nia a iných out­do­oro­vých akti­vít. V lete si môže­te užiť turis­ti­ku, zatiaľ čo v zime sa môže­te lyžo­vať na zjaz­dov­kách zasne­že­ných Tatier.

Sta­rá Les­ná is a vil­la­ge in Lip­tov. Abo­ve it lies Tatrans­ká Lom­ni­ca and Lom­nic­ký štít with Skal­na­té ple­so. Lom­nic­ký štít towers abo­ve Sta­rá Les­ná. The vil­la­ge expe­rien­ces a live­ly tou­rist influx (Peter Kac­lík). Foun­ded by the Ber­ze­vic­zy fami­ly in the second half of the 13th cen­tu­ry, ori­gi­nal­ly from Tyrol (sta​ra​les​na​.info). The first men­ti­on is asso­cia­ted with the year 1294. His­to­ri­cal names inc­lu­de Erde­wfal­va, Also­er­de­wfa­lwa, Ólesz­na, Fel­söe­döfal­va, Alt­wal­dorf. In 1787, 508 resi­dents lived in 72 hou­ses, enga­ged in catt­le bre­e­ding, linen pro­duc­ti­on, and forest work in the moun­tains (sta​ra​les​na​.sk). Today, about 750 resi­dents live here. The Astro­no­mi­cal Ins­ti­tu­te of the Slo­vak Aca­de­my of Scien­ces has its workp­la­ce here. In the futu­re, the dis­co­ve­ry of abun­dant ther­mal waters through a geot­her­mal well is like­ly to impact the area (vyso​ke​-tat​ry​.info).

Near the vil­la­ge is the well-​known moun­tain resort Tatrans­ká Lom­ni­ca, making Sta­rá Les­ná an ide­al star­ting point for hiking, ski­ing, and other out­do­or acti­vi­ties ent­hu­siasts. In the sum­mer, you can enjoy hiking, whi­le in win­ter, you can ski on the snow-​covered slo­pes of the Tatras.

Sta­rá Les­ná to miejs­co­wo­ść na Lip­to­wie. Nad nią znaj­du­je się Tatrans­ká Lom­ni­ca z Lom­nic­kým ští­tem i Skal­na­tým ple­som. Ponad Sta­rou Les­ną góru­je Lom­nic­ký štít. Obszar ten jest bar­dzo popu­lar­ny wśród turys­tów (Peter Kac­lík). Miejs­co­wo­ść zosta­ła zało­żo­na przez rodzi­nę Ber­ze­vic­zy w dru­giej poło­wie XIII wie­ku, pocho­dzącą z Tyro­lu (sta​ra​les​na​.info). Pier­ws­za wzmian­ka datu­je się na rok 1294. His­to­rycz­ne nazwy to: Erde­wfal­va, Also­er­de­wfa­lwa, Ólesz­na, Fel­söe­döfal­va, Alt­wal­dorf. W 1787 roku miesz­ka­ło tu w 72 domach 508 miesz­ka­ńców, zaj­mu­jących się hodo­wlą zwier­ząt, pro­dukc­ją płót­na oraz pra­cą w lesie na górach (sta​ra​les​na​.sk). Obe­cnie zamiesz­ku­je ją oko­ło 750 osób. Swo­ją sie­dzi­bę ma tu Ins­ty­tut Astro­no­micz­ny Sło­wac­kiej Aka­de­mii Nauk. W przys­zło­ści możli­we jest wpro­wa­dze­nie zmian w regi­onie, ponie­waż zna­le­zi­ono tu wydaj­ne wody ter­mal­ne za pomo­cą geoter­mal­ne­go odwier­tu (vyso​ke​-tat​ry​.info).

W pobli­żu miejs­co­wo­ści znaj­du­je się zna­ne ośro­dek gór­ski Tatrans­ká Lom­ni­ca, co czy­ni Sta­rą Les­ną ide­al­nym punk­tem wyjścia dla miło­śni­ków turys­ty­ki, nar­ciarst­wa i innych out­do­oro­wych akty­wno­ści. Latem można cies­zyć się węd­ró­wka­mi, podc­zas gdy zimą można jeździć na nar­tach po zasnie­żo­nych sto­kach Tatr.

Use Facebook to Comment on this Post

2011, 2011-2015, Časová línia, Krajina, Orava, Slovenská krajina

Zuberec

skala
Hits: 1867

Zube­rec leží v nad­mor­skej výš­ke 760 met­rov nad morom. Na plo­che 72.33 km2 žije 1838 oby­va­te­ľov (Wiki­pe­dia). Nenaš­li sa nija­ké písom­nos­ti, ani pozos­tat­ky mate­riál­nej kul­tú­ry, kto­ré by sved­či­li o trva­lom osíd­le­ní toho­to kra­ja v stre­do­ve­ku ale­bo skôr (zube​rec​.sk). Prvá písom­ná zmien­ka o obci je z roku 1592. Poľ­ský názov pre Zube­rec je Zuber­zec, maďar­ský Bölé­ny­fa­lu. Leží v Stu­de­nej doli­ne na pome­dzí Západ­ných Tatier a Sko­ru­šin­ských vrchov. 23 km od Tvrdo­ší­na, 33 km sever­ne od Lip­tov­ské­ho Miku­lá­ša. V Spá­le­nej a Roháčs­kej doli­ne sa nachá­dza význam­né lyžiar­ske stre­dis­ko Zve­rov­ka – Spá­le­ná, v blíz­kos­ti obce aj turis­tic­ky atrak­tív­ne Múze­um orav­skej dedi­ny. Meno obce pochá­dza od zub­ra les­né­ho. Naj­star­šie zmien­ky o osa­de ​„Zwberc­zyc“ pochá­dza­jú z roku 1593, kedy tu stá­lo 5 sed­liac­kych domov. V roku 1604 bol Zube­rec vyplie­ne­ný počas Boč­ka­jov­ho povs­ta­nia. Opä­tov­ne bol zalo­že­ný v roku 1609. V 17. sto­ro­čí to nema­la obec ľah­ké, čas­to tu bola okrem toho aj neúro­da, kto­rá deci­mo­va­la oby­va­teľ­stvo a vyhá­ňa­lo ich do úrod­nej­ších regi­ó­nov. Pop­ri roz­vo­ji reme­siel miest­ni ľudia páli­li váp­no a tka­li súk­no. V roku 1870 žilo v Zuber­ci v 182 domov 1007 oby­va­te­ľov. Napriek drs­ným pod­mien­kam sa Zube­rec stal obľú­be­nou rekre­ač­nou oblas­ťou a bolo tu rela­tív­ne nedáv­no vybu­do­va­ných viac ako 70 chát (Wiki­pe­dia).

Dnes je Zube­rec jed­na z naj­nav­šte­vo­va­nej­ších obcí na Ora­ve. Výraz­nej­ší roz­voj turis­ti­ky začal až v polo­vi­ci minu­lé­ho sto­ro­čia. Dnes je Zube­rec význam­ným cen­trom turis­tic­ké­ho ruchu. Dve lyžiar­ske stre­dis­ká sa nachá­dza­jú pria­mo v obci a jed­no v Tatrans­kom národ­nom par­ku. Začí­na v nad­mor­skej výš­ke 1 000 kon­čí v 1 400 met­rov nad morom. Pat­ria medzi naj­vyš­šie polo­že­né lyžiar­ske stre­dis­ká na Slo­ven­sku. Tra­te sú pra­vi­del­ne upra­vo­va­né, vhod­né nie­len pre začia­toč­ní­kov ale aj zdat­ných lyžia­rov. Počas zimy si prí­du na svo­je aj bež­ká­ri, v oko­lí Zuber­ca sú upra­vo­va­né bežec­ké tra­te (Ľubo­mír Motyč­ka).

Zube­rec je zná­my aj svo­ji­mi dre­ve­ný­mi doma­mi, kto­ré sú cha­rak­te­ris­tic­kým zna­kom slo­ven­skej vidiec­kej archi­tek­tú­ry. Dre­ve­né cha­lu­py odrá­ža­jú boha­tú ľudo­vú tra­dí­ciu oblas­ti. Mno­hé z tých­to dre­ve­ných domov boli pre­miest­ne­né do etno­gra­fic­ké­ho múzea pod náz­vom ​“Orav­ská dedi­na” v Zuber­ci, kto­ré je popu­lár­nym mies­tom pre náv­štev­ní­kov hľa­da­jú­cich pohľad na his­tó­riu a kul­tú­ru regi­ó­nu. V obci samot­nej sa nachá­dza aj nie­koľ­ko his­to­ric­kých pamia­tok, vrá­ta­ne dre­ve­né­ho kos­to­la svä­té­ho Kriš­to­fa, kto­rý je súčas­ťou sve­to­vé­ho dedič­stva UNESCO. Kos­tol pochá­dza zo 17. sto­ro­čia a pred­sta­vu­je význam­ný prí­klad dre­ve­nej sak­rál­nej archi­tek­tú­ry na Slovensku.

Zube­rec is loca­ted at an alti­tu­de of 760 meters abo­ve sea level, cove­ring an area of 72.33 km² with a popu­la­ti­on of 1838 resi­dents (Wiki­pe­dia). No wri­tings or mate­rial cul­tu­re rem­nants indi­ca­ting per­ma­nent sett­le­ment in this regi­on during the medie­val peri­od or ear­lier have been found (zube​rec​.sk). The first writ­ten men­ti­on of the vil­la­ge dates back to 1592. The Polish name for Zube­rec is Zuber­zec, and the Hun­ga­rian name is Bölé­ny­fa­lu. It is situ­ated in Stu­de­ná doli­na on the bor­der bet­we­en the Wes­tern Tatras and Sko­ru­šin­ské vrchy, 23 km from Tvrdo­šín, and 33 km north of Lip­tov­ský Mikuláš.

In the Spá­le­ná and Roháčs­ka doli­na val­le­ys, the­re is a sig­ni­fi­cant ski resort, Zve­rov­ka – Spá­le­ná, and near the vil­la­ge is the tourist-​attractive Muse­um of Ora­va Vil­la­ge. The name of the vil­la­ge comes from the Euro­pe­an bison. The oldest men­ti­ons of the sett­le­ment ​‘Zwberc­zyc’ date back to 1593, with five pea­sant homes stan­ding at that time. In 1604, Zube­rec was plun­de­red during the Bocs­kai Upri­sing but was later re-​established in 1609. In the 17th cen­tu­ry, the vil­la­ge faced chal­len­ges, inc­lu­ding fre­qu­ent crop fai­lu­res, lea­ding to a dec­re­a­se in popu­la­ti­on as peop­le sought bet­ter con­di­ti­ons in more fer­ti­le regi­ons. Along­si­de the deve­lop­ment of crafts, the locals enga­ged in lime bur­ning and wool wea­ving. In 1870, Zube­rec had 182 hou­ses with 1007 resi­dents. Des­pi­te harsh con­di­ti­ons, Zube­rec beca­me a popu­lar rec­re­a­ti­onal area, wit­nes­sing the recent cons­truc­ti­on of over 70 cot­ta­ges (Wiki­pe­dia).

Today, Zube­rec is one of the most visi­ted vil­la­ges in Ora­va, with sig­ni­fi­cant tou­rism deve­lop­ment star­ting in the mid-​20th cen­tu­ry. Zube­rec is now a major tou­rist hub with two ski resorts in the vil­la­ge and one in the Tat­ra Nati­onal Park. The ele­va­ti­on ran­ges from 1,000 to 1,400 meters abo­ve sea level, making them among the hig­hest ski resorts in Slo­va­kia. The slo­pes are regu­lar­ly gro­omed, suitab­le for both begin­ners and skil­led skiers. During win­ter, cross-​country skiers also find gro­omed trails in the vici­ni­ty of Zube­rec (Ľubo­mír Motyčka).”

Zube­rec is also kno­wn for its wooden hou­ses, which are

a cha­rac­te­ris­tic fea­tu­re of Slo­vak rural archi­tec­tu­re. The wooden cot­ta­ges ref­lect the rich folk tra­di­ti­on of the regi­on. Many of the­se wooden homes have been relo­ca­ted to the eth­nog­rap­hic muse­um cal­led ​“Orav­ská dedi­na” (Ora­va Vil­la­ge) in Zube­rec, which is a popu­lar des­ti­na­ti­on for visi­tors see­king a glim­pse into the his­to­ry and cul­tu­re of the regi­on. In the vil­la­ge itself, the­re are also seve­ral his­to­ri­cal land­marks, inc­lu­ding the wooden church of St. Chris­top­her, which is part of the UNESCO World Heri­ta­ge. The church dates back to the 17th cen­tu­ry and repre­sents a sig­ni­fi­cant exam­ple of wooden sac­ral archi­tec­tu­re in Slovakia.

Zube­rec leży na wyso­ko­ści 760 met­rów nad pozi­omem mor­za. Na powierzch­ni 72,33 km² miesz­ka 1838 miesz­ka­ńców (Wiki­pe­dia). Nie zna­le­zi­ono żad­nych pism, ani pozos­ta­ło­ści mate­rial­nej kul­tu­ry, któ­re świadc­zy­ły­by o sta­łym osad­nict­wie tego obsza­ru w śred­ni­owiec­zu lub wcze­śniej (zube​rec​.sk). Pier­ws­za pisem­na wzmian­ka o wsi pocho­dzi z roku 1592. Pol­ska nazwa dla Zuber­ca to Zuber­zec, węgier­ska Bölé­ny­fa­lu. Leży w Kot­li­nie Stu­dzien­nic­kiej na pog­ra­nic­zu Zachod­nich Tatr i Gór Sko­rus­zy­ńs­kich. 23 km od Tur­zy­ńca, 33 km na północ od Lip­to­ws­kie­go Miku­łas­za. W Doli­nie Spa­le­ni i Roháčs­kej znaj­du­je się ważne ośro­dek nar­ciar­ski Zve­rov­ka – Spá­le­ná, w pobli­żu wsi także atrak­cyj­ne turys­tycz­nie Muze­um Ora­ws­kiej Wsi. Nazwa wsi pocho­dzi od żub­ra euro­pej­skie­go. Naj­stars­ze wzmian­ki o osa­dzie ​“Zwberc­zyc” pocho­dzą z 1593 roku, gdy sta­ło tu 5 domów chłop­skich. W 1604 roku Zube­rec został zniszc­zo­ny podc­zas pows­ta­nia Boč­ka­ja. Pono­wnie został zało­żo­ny w 1609 roku. W XVII wie­ku wieś nie mia­ła łat­wo, częs­to doświadc­za­ła klęsk uro­dza­ju, co dez­imo­wa­ło lud­no­ść i zmus­za­ło ją do opuszc­za­nia obsza­rów na rzecz bar­dziej uro­dzaj­nych regi­onów. Oprócz rozwo­ju rze­mi­osła lokal­na lud­no­ść wypa­la­ła wap­no i tka­ła wełnę. W 1870 roku w Zuber­cu miesz­ka­ło w 182 domach 1007 miesz­ka­ńców. Pomi­mo trud­nych warun­ków Zube­rec stał się popu­lar­nym obsza­rem rekre­a­cyj­nym, a nie­da­wno wybu­do­wa­no tu ponad 70 chat (Wiki­pe­dia).

Dziś Zube­rec jest jed­ną z najc­zęściej odwie­dza­nych wiosek na Ora­wie. Znacz­ny rozwój turys­ty­ki roz­poc­zął się dopie­ro w poło­wie ubie­głe­go wie­ku. Obe­cnie Zube­rec jest ważnym cen­trum ruchu turys­tycz­ne­go. Dwa ośrod­ki nar­ciar­skie znaj­du­ją się bez­po­śred­nio w wios­ce, a jeden w Tatr­za­ńs­kim Par­ku Naro­do­wym. Zaczy­na się na wyso­ko­ści 1000 met­rów i końc­zy na 1400 met­rach nad pozi­omem mor­za. Nale­żą do naj­wy­żej poło­żo­nych ośrod­ków nar­ciar­skich na Sło­wac­ji. Tra­sy są regu­lar­nie przy­go­to­wy­wa­ne, odpo­wied­nie zaró­wno dla poc­ząt­ku­jących, jak i zaa­wan­so­wa­nych nar­ciar­zy. W ciągu zimy bie­gac­ze nar­ciars­cy również znaj­dą coś dla sie­bie, w oko­li­cach Zuber­ca są przy­go­to­wa­ne tra­sy bie­go­we (Ľubo­mír Motyčka).

Zube­rec jest również zna­ny ze swo­ich dre­wnia­nych domów, któ­re są cha­rak­te­rys­tycz­nym ele­men­tem sło­wac­kiej archi­tek­tu­ry wiej­skiej. Dre­wnia­ne cha­ty odzwier­cied­la­ją boga­tą ludo­wą tra­dyc­ję regi­onu. Wie­le z tych dre­wnia­nych domów zosta­ło prze­nie­si­onych do muze­um etno­gra­ficz­ne­go o nazwie ​“Orav­ská dedi­na” w Zuber­cu, któ­re jest popu­lar­nym miejs­cem dla odwie­dza­jących poszu­ku­jących spojr­ze­nia na his­to­rię i kul­tu­rę regi­onu. W samej wios­ce znaj­du­je się kil­ka zabyt­ków, w tym dre­wnia­ny kości­ół św. Krzysz­to­fa, któ­ry jest częścią świa­to­we­go dzie­dzict­wa UNESCO. Kości­ół pocho­dzi z XVII wie­ku i sta­no­wi znac­zący przy­kład dre­wnia­nej archi­tek­tu­ry sak­ral­nej na Słowacji.

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2006-2010, 2010, Časová línia, Horehronie, Krajina, Slovenská krajina

Šumiac – kraj pri Kráľovej holi

skala
Hits: 1850

Obec je zná­ma nie­len svo­jou prí­ro­dou, ale aj his­to­ric­ký­mi a kul­túr­ny­mi pamiat­ka­mi. V Šumia­ci sa nachá­dza nie­koľ­ko chrá­mov a kapl­niek, kto­ré sved­čia o boha­tej his­tó­rii tej­to oblas­ti. Šumiac je obľú­be­ným mies­tom pre turis­ti­ku aj vďa­ka blíz­kos­ti Níz­kych Tatier.

Na plo­che 81.76 km2 tu žije 1310 oby­va­te­ľov (sumiac​.sk), leží v nad­mor­skej výš­ke 880 met­rov nad morom (sumiac​.sk). Obec vznik­la ako pod­dan­ská dedi­na pan­stva Murán­ske­ho hra­du v 15. sto­ro­čí (sumiac​.sk). Vznik­la na valas­kom prá­ve, písom­ne je dolo­že­ná v roku 1573 (najk​raj​sik​raj​.sk). Pôvod­ný­mi oby­va­teľ­mi boli Rusí­ni (sumiac​.sk). His­to­ric­ké náz­vy: Sumecz, Seomecz, Sumiacz, Sum­jacz, Sum­jacz­ska, Sumia­có (sumiac​.sk). Nemec­ký názov obce je Königs­berg bei Gro­ßraus­chen­bach (Wiki­pe­dia). Názov obce je odvo­de­ný od lesov obklo­pu­jú­cich obec a šumu bys­trých vôd, napá­ja­jú­cich kory­to Hro­na (Wiki­pe­dia). Oby­va­te­lia sa veno­va­li pase­niu oviec, dobyt­ka, neskôr spra­co­va­niu dre­va, výro­bou poľ­no­hos­po­dár­ske­ho nára­dia z dre­va a šind­ľov (sumiac​.sk). Nachá­dza­la sa tu píla a sklár­ska huta (najk​raj​sik​raj​.sk). 

V polo­vi­ci 18. sto­ro­čia sa oby­va­te­lia živi­li pále­ním dre­ve­né­ho uhlia (sumiac​.sk). V roku 1828 žilo v Šumia­ci v 158 domov 1846 oby­va­te­ľov (najk​raj​sik​raj​.sk). V 19. sto­ro­čí bola posta­ve­ná želez­ni­ca do Brez­na a neskôr až do Čer­ve­nej Ska­ly. Do roku 1954 pat­ri­li Šumia­cu osa­dy Nová Maša, Švá­bov­ka, Val­kov­ňa a Zlat­no. Od roku 1960 pat­rí k obci osa­da Čer­ve­ná Ska­la (sumiac​.sk). Dodnes sa tu zacho­va­li dre­ve­né zru­bo­vé domy pod sed­lo­vý­mi stre­cha­mi v otvo­re­ných dvo­roch. Pit­vo­ry boli pôvod­ne stu­de­né, vyku­ro­va­la sa len obie­le­ná izba zaria­de­ná úče­lo­vým nábyt­kom, pokrov­ca­mi a tka­ni­na­mi (niz​ke​tat​ry​.sk). V Šumia­ci sa naro­di­la spi­so­va­teľ­ka Klá­ra Jarun­ko­vá (Wiki­pe­dia). V Šumia­ci vzni­kol 15.1.1957 folk­lór­ny súbor Šumia­čan. Súbor absol­vo­val tisíc­ky vystú­pe­ní po celom sve­te. Nahral desiat­ky pies­ní pre Slo­ven­ský roz­hlas, účin­ko­val v mno­hých fil­moch (face­bo­ok).

The vil­la­ge is kno­wn not only for its natu­re but also for its his­to­ri­cal and cul­tu­ral land­marks. In Šumiac, the­re are seve­ral chur­ches and cha­pels that bear wit­ness to the rich his­to­ry of this area. Šumiac is a popu­lar des­ti­na­ti­on for tou­rism, thanks in part to its pro­xi­mi­ty to the Low Tatras.

Šumiac is a vil­la­ge with an area of 81.76 km², and it is home to 1310 resi­dents, situ­ated at an alti­tu­de of 880 meters abo­ve sea level. The vil­la­ge ori­gi­na­ted as a sub­ject vil­la­ge of Muráň Cast­le in the 15th cen­tu­ry and was estab­lis­hed on Wal­la­chian law, with writ­ten docu­men­ta­ti­on dating back to 1573. The ori­gi­nal inha­bi­tants were Rut­he­nians. The his­to­ri­cal names of the vil­la­ge inc­lu­de Sumecz, Seomecz, Sumiacz, Sum­jacz, Sum­jacz­ska, and Sumia­có. The Ger­man name for the vil­la­ge is Königs­berg bei Großrauschenbach.

The name Šumiac is deri­ved from the sur­roun­ding forests and the noise of cle­ar waters fee­ding the Hron River chan­nel. The resi­dents were tra­di­ti­onal­ly invol­ved in she­ep and catt­le gra­zing, later enga­ging in wood pro­ces­sing, the pro­duc­ti­on of agri­cul­tu­ral tools from wood, and shin­gle making. The­re was a sawmill and a glas­sworks in the vil­la­ge, and in the mid-​18th cen­tu­ry, the inha­bi­tants ear­ned a living by pro­du­cing char­co­al. In 1828, Šumiac had 158 hou­ses with 1846 inhabitants.

In the 19th cen­tu­ry, a rai­lway was built to Brez­no, and later exten­ded to Čer­ve­ná Ska­la. Until 1954, the sett­le­ments of Nová Maša, Švá­bov­ka, Val­kov­ňa, and Zlat­no belo­n­ged to Šumiac. Sin­ce 1960, the sett­le­ment of Čer­ve­ná Ska­la has been part of the vil­la­ge. The vil­la­ge is kno­wn for its well-​preserved wooden log hou­ses with sadd­le roofs in open cour­ty­ards. Tra­di­ti­onal hou­ses had cold rooms; only the whi­te­was­hed room with pur­po­se­ful fur­ni­tu­re, meta­lwa­re, and fab­rics was heated.

Notab­ly, the wri­ter Klá­ra Jarun­ko­vá was born in Šumiac. On Janu­ary 15, 1957, the Šumia­čan Folk Ensem­ble was estab­lis­hed, which has per­for­med thou­sands of times worl­dwi­de, recor­ded nume­rous songs for Slo­vak Radio, and par­ti­ci­pa­ted in many films.

Wieś jest zna­na nie tyl­ko ze swo­jej przy­ro­dy, ale także z his­to­rycz­nych i kul­tu­ro­wych zabyt­ków. W Šumiac znaj­du­je się kil­ka kości­ołów i kap­lic, któ­re świadc­zą o boga­tej his­to­rii tego obsza­ru. Šumiac to popu­lar­ne miejs­ce turys­tycz­ne, również ze wzg­lędu na blis­ko­ść Nis­kich Tatr.

Na obszar­ze o powierzch­ni 81,76 km² miesz­ka 1310 miesz­ka­ńców (sumiac​.sk), leży na wyso­ko­ści 880 met­rów nad pozi­omem mor­za (sumiac​.sk). Wieś pows­ta­ła jako pod­dam­ska osa­da pod pano­wa­niem zamku Murán­sky w XV wie­ku (sumiac​.sk). Pows­ta­ła na pra­wie wołos­kim i pisem­nie udo­ku­men­to­wa­na zosta­ła w 1573 roku (najk​raj​sik​raj​.sk). Pier­wot­ny­mi miesz­ka­ńca­mi byli Rusi­ni (sumiac​.sk). His­to­rycz­ne nazwy to: Sumecz, Seomecz, Sumiacz, Sum­jacz, Sum­jacz­ska, Sumia­có (sumiac​.sk). Nie­miec­ka nazwa wsi to Königs­berg bei Gro­ßraus­chen­bach (Wiki­pe­dia). Nazwa wsi pocho­dzi od lasów otac­za­jących miejs­co­wo­ść i szu­mu bie­żących wód, zasi­la­jących kory­to Hro­na (Wiki­pe­dia). Miesz­ka­ńcy zaj­mo­wa­li się wypa­sa­niem owiec, bydła, później obrób­ką dre­wna, pro­dukc­ją dre­wnia­ne­go nar­zędzi rol­nic­zych i gon­tów (sumiac​.sk). Ist­nia­ła tu tar­tak i huta szkła (najk​raj​sik​raj​.sk).

W poło­wie XVIII wie­ku miesz­ka­ńcy utr­zy­my­wa­li się z wypa­la­nia dre­wna na węgiel drze­wny (sumiac​.sk). W 1828 roku w Šumia­ci miesz­ka­ło w 158 domach 1846 miesz­ka­ńców (najk​raj​sik​raj​.sk). W XIX wie­ku zbu­do­wa­no kolej do Brez­na, a później aż do Čer­ve­nej Ska­ly. Do 1954 roku Šumiac obej­mo­wał osa­dy Nová Maša, Švá­bov­ka, Val­kov­ňa i Zlat­no. Od 1960 roku osa­da Čer­ve­ná Ska­la nale­ży do wsi (sumiac​.sk). Do dzi­siaj zacho­wa­ły się tu dre­wnia­ne domy z bali pod siodło­wy­mi dacha­mi na otwar­tych podwór­zach. Izby były pier­wot­nie zim­ne, ogr­ze­wa­no tyl­ko bie­lo­nym pomieszc­ze­niem wypo­sa­żo­nym w meb­le, pokry­cia i tka­ni­ny (niz​ke​tat​ry​.sk). W Šumia­ci uro­dzi­ła się pisar­ka Klá­ra Jarun­ko­vá (Wiki­pe­dia). W Šumia­ci 15 stycz­nia 1957 roku pows­tał zes­pół folk­lo­rys­tycz­ny Šumia­čan. Zes­pół dał tysi­ące wys­tąpień na całym świe­cie. Nag­ra­li dzie­si­ąt­ki piose­nek dla Sło­wac­kie­go Radia, wys­tępo­wa­li w wie­lu fil­mach (face­bo­ok).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post