2011-2015, 2015, Časová línia, Horehronie, Hrady, Krajina, Mestá, Neživé, Slovenská krajina, Slovenské, Stavby

Slovenská Ľupča

skala
Hits: 264

Slo­ven­ská Ľup­ča leží v Zvo­len­skej kot­li­ne, asi 10 km od Ban­skej Bys­tri­ce v nad­mor­skej výš­ke 378 met­rov nad morom (slo​ven​ska​lup​ca​.sk). Názov Ľup­ča vraj pochá­dza z rumun­ské­ho Lipé­sa, čo zna­me­ná nedos­ta­tok (slo​ven​ska​lup​ca​.sk). Prvá písom­ná zmien­ka je z roku 1250. V obci sa nachá­dza­jú ruiny kláš­to­ra z 13.storočia, park Kláš­to­ris­ko. Dnes tu žije 3 285 oby­va­te­ľov (Wiki­pe­dia). Stre­do­ve­ký hrad je od roku 2002 národ­nou kul­túr­nou pamiat­kou, jej maji­te­ľom sú Žele­ziar­ne Pod­bre­zo­vá (hrad​lup​ca​.sk). Hrad vzni­kol na mies­te star­šie­ho hra­dis­ka po vpá­de Mon­go­lov. Rodák­mi zo Slo­ven­skej Ľup­če boli: archi­tekt Emil Bel­luš, hudob­ný skla­da­teľ a diri­gent Tibor Andra­šo­van (Wiki­pe­dia).

Slo­ven­ská Ľup­ča is situ­ated in the Zvo­len Basin, app­ro­xi­ma­te­ly 10 kilo­me­ters from Ban­ská Bys­tri­ca, at an alti­tu­de of 378 meters abo­ve sea level (slo​ven​ska​lup​ca​.sk). The name Ľup­ča repor­ted­ly deri­ves from the Roma­nian word ​‘Lipé­sa,’ mea­ning shor­ta­ge (slo​ven​ska​lup​ca​.sk). The first writ­ten men­ti­on dates back to 1250. The vil­la­ge is home to the ruins of a 13th-​century monas­te­ry, Kláš­to­ris­ko Park. Today, it has a popu­la­ti­on of 3,285 inha­bi­tants (Wiki­pe­dia). The medie­val cast­le has been a nati­onal cul­tu­ral monu­ment sin­ce 2002, owned by Žele­ziar­ne Pod­bre­zo­vá (hrad​lup​ca​.sk). The cast­le was built on the site of an older for­ti­fi­ca­ti­on fol­lo­wing the Mon­gol inva­si­on. Notab­le figu­res from Slo­ven­ská Ľup­ča inc­lu­de archi­tect Emil Bel­luš and music com­po­ser and con­duc­tor Tibor Andra­šo­van (Wiki­pe­dia).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2011-2015, 2015, Časová línia, Krajina, Liptov, Slovenská krajina

Pavlova Ves

skala
Hits: 257

Pav­lo­va Ves leží v nad­mor­skej výš­ke 620 met­rov nad morom. Na plo­cha 6.83 km2 tu žije 282 oby­va­te­ľov (Wiki­pe­dia). Obec vznik­la v roku 1400. His­to­ric­ké náz­vy obce: Pav­lo­wa Vies­ka, Pál­fal­va (pav​lo​va​ves​.sk).

Pav­lo­va Ves is loca­ted at an alti­tu­de of 620 meters abo­ve sea level. Cove­ring an area of 6.83 squ­are kilo­me­ters, it is home to 282 inha­bi­tants (Wiki­pe­dia). The vil­la­ge was estab­lis­hed in 1400. His­to­ri­cal names of the vil­la­ge inc­lu­de Pav­lo­wa Vies­ka and Pál­fal­va (pav​lo​va​ves​.sk).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2011-2015, 2015, Časová línia, Kostoly, Krajina, Neživé, Obce, Slovenská krajina, Slovenské, Stavby, Tatranské, Tatry

Tatranská Javorina

skala
Hits: 379

Obec ležia­ca na sever­nom úpä­tí Belian­skych Tatier v nad­mor­skej výš­ke 1 000 met­rov nad morom. Žije tu 220 oby­va­te­ľov. Názov je od javo­ra. Krát­ko po 1. sve­to­vej voj­ne sa časť poho­ria medzi Bie­lo­vod­skou doli­nou a Belian­sky­mi Tat­ra­mi nazý­va­la Javo­rin­ské Tat­ry. Javo­ry časom zho­re­li v hutách ale­bo ich spra­co­va­li v javo­rin­skej lepen­kár­ni. Na mies­te dneš­nej Tatrans­kej Javo­ri­ny kedy­si stál sezón­ne obý­va­ný majer len­dac­ké­ho veľ­kos­tat­ku a muro­va­ný košiar (tja​vo​ri​na​.eu). Prvá písom­ná zmien­ka je z roku 1320 (Wiki­pe­dia). Nachá­dza sa tu dre­ve­ná zámo­ček, z kto­ré­ho je vid­no Belian­ske aj Vyso­ké Tat­ry. Kúpil ho knie­ža Hohen­lo­he v roku 1879 (pre​zi​dent​.sk).

The vil­la­ge is loca­ted at the nort­hern foot­hills of the Belian­ske Tatras at an alti­tu­de of 1,000 meters abo­ve sea level. The­re are 220 inha­bi­tants living here. The name is deri­ved from the map­le tree. Short­ly after World War I, the part of the moun­tain ran­ge bet­we­en the Bie­lo­vod­ská Val­ley and the Belian­ske Tatras was cal­led the Javo­rin­ské Tatras. Map­les were bur­ned in fur­na­ces or pro­ces­sed in the Javo­ri­na card­bo­ard fac­to­ry over time. In the pla­ce of toda­y­’s Tatrans­ká Javo­ri­na, the­re used to be a sea­so­nal­ly inha­bi­ted alpi­ne dai­ry farm of the Len­dak esta­te and a brick shed (tja​vo​ri​na​.eu). The first writ­ten men­ti­on is from the year 1320 (Wiki­pe­dia). The­re is a wooden man­si­on here from which you can see the Belian­ske and High Tatras. It was bought by Prin­ce Hohen­lo­he in 1879 (pre​zi​dent​.sk).

Wios­ka poło­żo­na jest u północ­nych pod­nó­ży Tatr Biel­skich na wyso­ko­ści 1000 met­rów nad pozi­omem mor­za. Miesz­ka tu 220 osób. Nazwa pocho­dzi od klo­nu. Krót­ko po I woj­nie świa­to­wej część pas­ma gór­skie­go między Doli­ną Bie­lo­vod­ską a Tat­ra­mi Biel­ski­mi nazy­wa­na była Tat­ra­mi Jawo­ro­wy­mi. Jawo­ry z cza­sem spa­lo­no w pie­cach lub przet­wor­zo­no w fab­ry­ce tek­tu­ry w Jawo­ri­nie. W miejs­cu dzi­siejs­zej Tatrans­kiej Jawo­ri­ny znaj­do­wał się nieg­dyś sezo­no­wo zamiesz­ka­ły past­wis­ko mająt­ku Len­dak oraz muro­wa­ny kości­ołek (tja​vo​ri​na​.eu). Pier­ws­za pisem­na wzmian­ka pocho­dzi z roku 1320 (Wiki­pe­dia). Znaj­du­je się tutaj dre­wnia­ny dwo­rek, z któ­re­go widać Tat­ry Biel­skie i Wyso­kie. Kupił go ksi­ążę Hohen­lo­he w 1879 roku (pre​zi​dent​.sk).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2011-2015, 2015, Časová línia, Krajina, Obce, Polia, Slovenská krajina, Slovenské, Typ krajiny, Zamagurie, Zamagurské

Plaveč

skala
Hits: 421

Pla­več leží v nad­mor­skej výš­ke 488 met­rov nad morom na roz­lo­he 16.68 km2. Žije tu 1811 oby­va­te­ľov (Wiki­pe­dia). His­to­ric­ké náz­vy: Palo­wcha, Plauch, Plau­cha, Pla­wecz, Pla­wec, Pla­več nad Pop­ra­dom. Paloc­sa je maďar­ský názov (e.obce.sk). Naj­star­šia zmien­ka o obci je z roku 1269, obec však exis­to­va­la už pred rokom 1100. Uhor­ský kráľ tu usa­dil vysu­nu­tú stráž Plav­cov (Polo­vcov) na ochra­nu hra­níc. Zrej­me začiat­kom 14. sto­ro­čia sa tu usa­di­lo noví oby­va­te­lia pod­ľa zákup­né­ho prá­va. V roku 1505 mes­to dosta­lo trho­vé prá­va. V roku 1756 Pla­več vyho­re­la. V roku 1828 tu bolo posta­ve­ných 130 domov. Od začiat­kom 20. sto­ro­čia tu exis­tu­je závod na výro­bu syrov (pla​vec​.sk).

Pla­več is situ­ated at an alti­tu­de of 488 meters abo­ve sea level with an area of 16.68 km². It is home to 1811 inha­bi­tants (Wiki­pe­dia). His­to­ri­cal names: Palo­wcha, Plauch, Plau­cha, Pla­wecz, Pla­wec, Pla­več nad Pop­ra­dom. Paloc­sa is the Hun­ga­rian name (e.obce.sk). The ear­liest men­ti­on of the vil­la­ge dates back to 1269, but the sett­le­ment exis­ted befo­re the year 1100. The Hun­ga­rian king sett­led an out­post of Plav­cov (Polo­vcov) here to pro­tect the bor­ders. Pro­bab­ly in the ear­ly 14th cen­tu­ry, new inha­bi­tants sett­led here under lea­se law. In 1505, the town rece­i­ved mar­ket rights. Pla­več bur­ned down in 1756. In 1828, 130 hou­ses were built here. Sin­ce the begin­ning of the 20th cen­tu­ry, the­re has been a che­e­se fac­to­ry here (pla​vec​.sk).

Плавець знаходиться на висоті 488 метрів над рівнем моря на площі 16,68 км2. Тут проживає 1811 мешканців (Wiki­pe­dia). Історичні назви: Паловха, Плауч, Плауха, Плавеч, Плавец, Плавець над Попрадом. Палоцса – угорська назва (e.obce.sk). Найстаріше згадання про село датується 1269 роком, але поселення існувало перед роком 1100. Угорський король поселив тут передовий загін Плавцов (Половців), щоб захищати кордони. Ймовірно, на початку XIV століття сюди приїхали нові мешканці за закупним правом. У 1505 році місто отримало торгові права. Плавець згорів у 1756 році. У 1828 році тут було збудовано 130 будинків. З початку XX століття тут діє фабрика сиру (pla​vec​.sk).

Pla­več poło­żo­ne jest na wyso­ko­ści 488 met­rów nad pozi­omem mor­za, na obszar­ze 16,68 km². Zamiesz­ku­je tu 1811 miesz­ka­ńców (Wiki­pe­dia). His­to­rycz­ne nazwy: Palo­wcha, Plauch, Plau­cha, Pla­wecz, Pla­wec, Pla­več nad Pop­ra­dom. Paloc­sa to węgier­ska nazwa (e.obce.sk). Naj­wc­ze­śniejs­ze wzmian­ki o wsi pocho­dzą z 1269 roku, jed­nak osa­da ist­nia­ła już przed rokiem 1100. Węgier­ski król osied­lił tutaj poste­ru­nek Plav­cov (Polo­wców), aby chro­nić gra­ni­ce. Pra­wdo­po­dob­nie na poc­ząt­ku XIV wie­ku osied­li­ły się tu nowe oso­by na pod­sta­wie pra­wa dzie­rża­wne­go. W 1505 roku mias­to otr­zy­ma­ło pra­wa tar­go­we. Pla­več spło­nęło w 1756 roku. W 1828 roku wybu­do­wa­no tutaj 130 domów. Od poc­ząt­ku XX wie­ku dzia­ła tu fab­ry­ka sera (pla​vec​.sk).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2011-2015, 2015, Časová línia, Krajina, Obce, Slovenská krajina, Slovenské, Zamagurie, Zamagurské

Osturňa – goralská obec na Zamagurí

skala
Hits: 649

Ostur­ňa je rázo­vi­tá goral­ská zama­gur­ská obec, tiah­ne sa úzkou doli­nou, kto­rú obko­le­su­jú hory. Pat­rí medzi naj­dl­h­šie obce Slo­ven­ska. Kata­ster obce pat­rí do ochran­né­ho pás­ma Pie­nin­ské­ho národ­né­ho par­ku. Ostur­ňa leží vo výš­ke 640 až 840 met­rov nad morom. Na plo­che 41,28 km2 tu žije 300 oby­va­te­ľov (Wiki­pe­dia). Názov obce je odvo­de­ný od slov zna­me­na­jú­cich chr­bát, roh. His­to­ric­ké náz­vy Ostur­ne: Sidor, Kap­rál, Hom­za, First, Mud­rák, Pet­ru­la, Hara­bin, Gaz­dik (obec​-ostur​na​.sk).

Neďa­le­ko sa nachá­dza­jú dve prí­rod­né rezer­vá­cie: Veľ­ké Ostur­nian­ske jaze­ro, Malé Jaze­rá a prí­rod­ná pamiat­ka Jaze­ro (Wiki­pe­dia). Ostur­ňa vznik­la v roku 1313 (sor​ger​.sk). Prví rusín­ski kolo­nis­ti sem priš­li v roku 1313 (Wiki­pe­dia). Prvé osíd­ľo­va­nie pre­bie­ha­lo v 13. a 14. sto­ro­čí cez šol­tý­sov Doosíd­ľo­va­nie v 15. a 16. sto­ro­čí pre­bie­ha­lo na zákla­de valaš­ské­ho prá­va (obec​-ostur​na​.sk). Vďa­ka tomu, že tu nepre­beh­la kolek­ti­vi­zá­cia, zacho­va­li sa tu typic­ké tera­so­vi­té políč­ka. Pre­važ­ná časť výsta­vy Ostur­ne je od roku 1979 pamiat­ko­vou rezer­vá­ci­ou ľudo­vej archi­tek­tú­ry (Wiki­pe­dia).

Ostur­ňa is a dis­tinc­ti­ve Goral­ská Zama­gur­ská vil­la­ge, stret­ching along a nar­row val­ley sur­roun­ded by moun­tains. It is one of the lon­gest vil­la­ges in Slo­va­kia. The vil­la­ge­’s ter­ri­to­ry belo­ngs to the pro­tec­ti­ve zone of the Pie­ni­ny Nati­onal Park. Ostur­ňa is situ­ated at an alti­tu­de of 640 to 840 meters abo­ve sea level. With an area of​41.28 km², it is home to 300 inha­bi­tants (Wiki­pe­dia). The name of the vil­la­ge is deri­ved from words mea­ning rid­ge, horn. His­to­ri­cal names of Ostur­ňa: Sidor, Kap­rál, Hom­za, First, Mud­rák, Pet­ru­la, Hara­bin, Gaz­dik (obec​-ostur​na​.sk).

Near­by are two natu­re reser­ves: Veľ­ké Ostur­nian­ske Lake, Malé Jaze­rá, and the natu­ral monu­ment Jaze­ro (Wiki­pe­dia). Ostur­ňa was foun­ded in 1313 (sor​ger​.sk). The first Rusyn sett­lers arri­ved here in 1313 (Wiki­pe­dia). The first sett­le­ment took pla­ce in the 13th and 14th cen­tu­ries through the so-​called scholtzs. Resett­le­ment in the 15th and 16th cen­tu­ries took pla­ce based on Wal­la­chian law (obec​-ostur​na​.sk). Thanks to the fact that col­lec­ti­vi­za­ti­on did not take pla­ce here, typi­cal ter­ra­ced fields have been pre­ser­ved. The majo­ri­ty of Ostur­ňa­’s archi­tec­tu­re has been a monu­ment reser­ve of folk archi­tec­tu­re sin­ce 1979 (Wiki­pe­dia).

Устурь є характерною горальською селом Замагурської області, розтягнутим вздовж вузької долини, оточеної горами. Це одне з найдовших сіл Словаччини. Територія села належить до захисної зони Національного парку Пієнін. Устурь розташоване на висоті від 640 до 840 метрів над рівнем моря. На площі 41,28 км2 тут проживає 300 мешканців (Wiki­pe­dia). Назва села походить від слів, що означають гребінь, ріг. Історичні назви Устурі: Сідор, Капрал, Гомза, Перший, Мудряк, Петрула, Гарабін, Ґаздік (obec​-ostur​na​.sk).

Неподалік знаходяться дві природні резервати: Велике Остурнянське озеро, Мале Язера, та природний пам’ятник Язеро (Wiki­pe­dia). Устурь було засноване в 1313 році (sor​ger​.sk). Перші русинські поселенці прибули сюди в 1313 році (Wiki­pe­dia). Перші освоєння відбувалися в XIII-​XIV століттях через шольтів. Поселення в XV-​XVI століттях відбувалося на основі валахського права (obec​-ostur​na​.sk). Завдяки тому, що колективізація не відбувалася тут, були збережені типові терасовані поля. Більшість архітектури Устурі стала пам’яткою народної архітектури з 1979 року (Wiki­pe­dia).

Ostur­ňa to cha­rak­te­rys­tycz­na wieś gór­ska w Zama­gur­ská, roz­ci­ąg­ni­ęta wąs­ką doli­ną otoc­zo­ną góra­mi. Jest jed­ną z naj­dłu­żs­zych wiosek na Sło­wac­ji. Tery­to­rium wsi nale­ży do stre­fy ochron­nej Pie­ni­ńs­kie­go Par­ku Naro­do­we­go. Ostur­ňa leży na wyso­ko­ści od 640 do 840 met­rów nad pozi­omem mor­za. Na obszar­ze 41,28 km² miesz­ka 300 miesz­ka­ńców (Wiki­pe­dia). Nazwa wsi pocho­dzi od słów oznac­za­jących grz­biet, róg. His­to­rycz­ne nazwy Ostur­ňa: Sidor, Kap­rál, Hom­za, Pier­ws­zy, Mud­rák, Pet­ru­la, Hara­bin, Gaz­dik (obec​-ostur​na​.sk).

W pobli­żu znaj­du­ją się dwa rezer­wa­ty przy­ro­dy: Wiel­kie Ostur­nian­ske Jezi­oro, Małe Jeze­ra oraz pomnik przy­ro­dy Jaze­ro (Wiki­pe­dia). Ostur­ňa zosta­ła zało­żo­na w 1313 roku (sor​ger​.sk). Pier­wsi rusi­ńs­cy osad­ni­cy przy­by­li tutaj w 1313 roku (Wiki­pe­dia). Pier­ws­ze osad­nict­wo mia­ło miejs­ce w XIII i XIV wie­ku za pomo­cą tzw. scholtz­sów. Osad­nict­wo w XV i XVI wie­ku odby­wa­ło się na pod­sta­wie pra­wa wołos­kie­go (obec​-ostur​na​.sk). Dzi­ęki temu, że nie doszło tutaj do kolek­ty­wi­zac­ji, zacho­wa­ły się typo­we pola tara­so­we. Więks­zo­ść archi­tek­tu­ry Ostur­ňa jest rezer­wa­tem zabyt­ków archi­tek­tu­ry ludo­wej od 1979 roku (Wiki­pe­dia).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post