2006-2010, 2009, Časová línia, Dolná Nitra, Krajina, Nitrianske, Obce, Slovenská krajina, Slovenské

Obyce – dedina s dávnou históriou neďaleko od Topoľčianok

skala
Hits: 4219

Oby­ce sa nachá­dza­jú neďa­le­ko od Topoľ­čia­nok, na seve­ro­vý­chod od Zla­tých Mora­viec. Ležia na rie­ke Žita­va, ale sú tak­mer zo všet­kých strán obko­le­se­né hora­mi. Nachá­dza­jú sa tu via­ce­ré pra­me­ne pit­nej vody. Počas dru­hej sve­to­vej voj­ny to bola par­ti­zán­ska obec. Žijú tu dob­ro­sr­deč­ní a pra­co­vi­tí ľudia. Prvé písom­né zmien­ky o Oby­ciach sú už z roku 1075 v lis­ti­ne Svä­to­be­ňa­dic­ké­ho opát­stva sa spo­mí­na medzi majet­kom ​“Ebe­dec”. Iné his­to­ric­ké náz­vy Obýc: Ebe­dec, Ede­ci, Ebe­y­dyz, Ebe­dech, Ebe­dych, Ebdecz. Kon­com 18. sto­ro­čia bola v Oby­ciach papier­ňa. Zanik­la asi v roku 1840, ale dodnes sa zacho­val pre túto oblasť názov ​“Papier­ňa”, napriek tomu, že tam dnes sto­jí horá­reň (oby​ce​.eu).

Oby­ce is situ­ated near Topoľ­čian­ky, nort­he­ast of Zla­té Morav­ce. It is loca­ted along the Žita­va River but is sur­roun­ded by moun­tains from almost all sides. Seve­ral sour­ces of drin­king water can be found in the area. During World War II, Oby­ce ser­ved as a par­ti­san vil­la­ge. The inha­bi­tants are kno­wn for being kind-​hearted and hardworking.

The first writ­ten records of Oby­ce date back to 1075, men­ti­oned in a docu­ment of the Svä­to­be­ňa­dic­ké opát­stvo abbey as part of the pro­per­ty ​“Ebe­dec.” Oby­ce had vari­ous his­to­ri­cal names, inc­lu­ding Ebe­dec, Ede­ci, Ebe­y­dyz, Ebe­dech, Ebe­dych, Ebdecz. In the late 18th cen­tu­ry, the­re was a paper mill in Oby­ce, which cea­sed to exist around 1840. Howe­ver, the name ​“Papier­ňa” (Paper Mill) still per­sists in the area, des­pi­te the fact that the­re is now a moun­tain hut the­re (oby​ce​.eu).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2006-2010, 2010, Časová línia, Ľudia, Móda

Fotoworkshop HVAR

skala
Hits: 2406

V máji 2010 som sa zúčast­nil Medzi­ná­rod­né­ho works­ho­pu HVAR 2010. Foto­gra­fo­va­li sme viac ako 8 mode­liek, nie­kto­ré vyda­re­nej­šie sním­ky sa nachá­dza­jú niž­šie. Na Hva­re som sa rea­li­zo­val aj iným spô­so­bom, odka­zy sú uve­de­né niž­šie. Foto­gra­fie sú zve­rej­ne­né so súhla­som modeliek.

In May 2010, I par­ti­ci­pa­ted in the Inter­na­ti­onal Works­hop HVAR 2010. We pho­tog­rap­hed more than 8 models, and some of the more suc­cess­ful shots are disp­la­y­ed below. I also enga­ged in anot­her form of expres­si­on on Hvar, and the links are pro­vi­ded below. The pho­tog­raphs are pub­lis­hed with the models’ consent.

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2006-2010, 2010, Časová línia, Dolné Považie, Kaštiely, Krajina, Ľudská príroda, Neživé, Parky, Príroda, Slovenská krajina, Stavby

Kočovský park

skala
Hits: 5839

V Kočov­ciach sa nachá­dza pek­ný park. Je vyhlá­se­ný ako Chrá­ne­ný are­ál. Je to park Kočov­ské­ho kaš­tie­ľa. Ved­ľa neho sa nachá­dza jaz­dec­ký are­ál, kto­rý je aj cen­trom hipo­te­ra­pie. V are­áli par­ku je baro­ko­vý kaš­tieľ, kto­rý bol posta­ve­ný pod­žu­pa­nom Jura­jom Prí­les­kým v roku 1730. V 1880 bol v duchu roman­tiz­mu pre­sta­va­ný vďa­ka Gej­zo­vi Rakov­ské­mu (Regi­na Hul­ma­no­vá). Po roku 1884 bol zalo­že­ný park. Kaš­tieľ je od roku 1967 v uží­va­ní Sta­veb­nej fakul­ty STU Bra­ti­sla­va (Leták ​“Učebno-​výcvikové zaria­de­nie Sta­veb­nej fakul­ty STU v Bra­ti­sla­ve). Súčas­ťou kaš­tie­ľa je aj konia­reň, kde okrem výcvi­ko­vých jázd pre verej­nosť sa posky­tu­je hip­po­te­ra­pia pre pos­ti­hnu­té deti. Kaž­do­roč­ne sa orga­ni­zu­je v augus­te Deň otvo­re­ných dve­rí pre deti s pos­ti­hnu­tím – súťaž v par­kú­ro­vom ská­ka­ní ​“O Považ­ský pohár” (Wiki­pe­dia).

In Kočov­ce, the­re is a beau­ti­ful park desig­na­ted as a Pro­tec­ted Area. It is the park of Kočov­ský Manor. Next to it is an equ­es­trian area, which also ser­ves as the cen­ter for hip­pot­he­ra­py. Wit­hin the park area stands a baro­que manor, built by depu­ty Šte­fan Juraj Prí­les­ký in 1730. In 1880, it was reno­va­ted in the spi­rit of roman­ti­cism thanks to Gej­za Rakov­ský (Regi­na Hul­ma­no­vá). After 1884, the park was estab­lis­hed. Sin­ce 1967, the manor has been used by the Facul­ty of Civil Engi­ne­e­ring at the Slo­vak Uni­ver­si­ty of Tech­no­lo­gy in Bra­ti­sla­va (Bro­chu­re ​“Edu­ca­ti­onal and Trai­ning Faci­li­ty of the Facul­ty of Civil Engi­ne­e­ring at STU in Bra­ti­sla­va”). The manor also inc­lu­des a stab­le whe­re, in addi­ti­on to trai­ning rides for the pub­lic, hip­pot­he­ra­py is pro­vi­ded for chil­dren with disa­bi­li­ties. Eve­ry year in August, an Open Day for chil­dren with disa­bi­li­ties is orga­ni­zed, fea­tu­ring a show jum­ping com­pe­ti­ti­on cal­led ​“Považ­ský Cup” (Wiki­pe­dia).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2006-2010, 2009, Časová línia, Krajina, Myjava, Slovenská krajina

Polianka

skala
Hits: 3469

Obec Polian­ka leží v Myjav­skej pahor­ka­ti­ne (obec​po​lian​ka​.sk). Leží v nad­mor­skej výš­ke 416 met­rov nad morom, roz­kla­dá sa na 9.42 km2. Vyzna­ču­je sa kopa­ni­čiar­skym osíd­le­ním. Skla­dá sa s via­ce­rých osád: Hor­ná Polian­ka, Dol­ná Polian­ka, Hav­lo­vá, Doli­ny, Uli­ca, Hra­by, U Bori­kov, Pia­to­vá, Špan­ko­vá, Pod­li­po­vec, Jár­ky, U Din­gov, U Reme­ná­rov, U Tal­čí­kov, Die­ly, Kotel, U Sadá­kov, U Slád­kov. Momen­tál­ne tu žije 412 oby­va­te­ľov (obec​po​lian​ka​.sk). Osíd­le­nie sa datu­je do obdo­bia refor­má­cie, keď sa ute­čen­ci z Čiech usa­dzo­va­li v odľah­lých čas­tiach Myjav­ska. Názov obce je odvo­de­ný od poves­ti – prví osad­ní­ci sa usa­di­li na mies­te, kto­rá má tvar jamy a svo­je majet­ky iden­ti­fi­ko­va­li ​“od pol jam­ky nahor a od pol jam­ky nadol”, to jest pol­jam­ky. Myjav­ský dia­lekt sko­mo­lil slo­vo na Polian­ka. Prvá písom­ná zmien­ka o obci je z roku 1611. Ľudo­vé tra­dí­cie, remes­lá a výro­ba tra­dič­ných kopa­ni­čiar­skych výrob­kov v obci zani­ká (obec​po​lian​ka​.sk).

The vil­la­ge of Polian­ka is situ­ated in the Myja­va Hills (obec​po​lian​ka​.sk). It is loca­ted at an alti­tu­de of 416 meters abo­ve sea level and covers an area of 9.42 km². It is cha­rac­te­ri­zed by hill­si­de sett­le­ments and con­sists of seve­ral ham­lets: Hor­ná Polian­ka, Dol­ná Polian­ka, Hav­lo­vá, Doli­ny, Uli­ca, Hra­by, U Bori­kov, Pia­to­vá, Špan­ko­vá, Pod­li­po­vec, Jár­ky, U Din­gov, U Reme­ná­rov, U Tal­čí­kov, Die­ly, Kotel, U Sadá­kov, U Slád­kov. Cur­ren­tly, 412 inha­bi­tants live here (obec​po​lian​ka​.sk). The sett­le­ment dates back to the peri­od of the Refor­ma­ti­on when refu­ge­es from Bohe­mia sett­led in remo­te parts of Myja­va. The name of the vil­la­ge is deri­ved from a legend – the first sett­lers sett­led in a pla­ce sha­ped like a pit and iden­ti­fied the­ir pro­per­ties as ​“from half the pit up and from half the pit down,” which means ​“pol­jam­ky” in Slo­vak. The Myja­va dia­lect dis­tor­ted the word to Polian­ka. The first writ­ten men­ti­on of the vil­la­ge is from 1611. Folk tra­di­ti­ons, crafts, and the pro­duc­ti­on of tra­di­ti­onal hill­si­de pro­ducts in the vil­la­ge are disap­pe­a­ring (obec​po​lian​ka​.sk).

Odka­zy

Use Facebook to Comment on this Post

2006-2010, 2009, Časová línia, Grécko, Krajina, Zahraničie

Kalymnos – krásny ostrov v Grécku

skala
Hits: 2734

Dovo­len­ka na Kalym­no­se, 1. časť – Príchod

Auto­ri všet­kých čas­tí: Oľga Maga­lo­vá a Jul­ka Ron­čo­vá, V prís­pev­koch sú zážit­ky z pohľa­du Oľgy

V pon­de­lok 2. augus­ta sme sa vrá­ti­li z dovo­len­ky, tak už je naj­vyš­ší čas sa ozvať. Ešte stá­le nemám uro­be­ný poria­dok vo svo­jich fot­kách, ako­si nestí­ham .… Okrem toho som zis­ti­la, že moje fot­ky sú hroz­né! Mala som nový foťák a nestih­la som si (doma som nema­la čas, na dovo­len­ke sa mi nech­ce­lo), pre­čí­tať návod na jeho obslu­hu. Má vše­li­ja­ké reži­my, ale ja som len cva­ka­la na neja­kom obec­nom nasta­ve­ní (aj tak som na disp­le­ji kvô­li sln­ku nič nevi­de­la :). Pre­to na ilus­trá­ciu využi­jem aj krás­nu foto­ga­lé­riu čes­kej adre­na­lí­no­vej turis­t­ky Soni, kto­rú mi odpo­ru­či­li jej (a teraz už aj naši) pria­te­lia z Mora­vy, kto­rí boli tiež v ​„našom“ Kan­tu­ni Beach hoteli.

Ten­to rok sme boli 14 dní na gréc­kom ostro­ve Kalym­nos. Nesko­ro večer sme lete­li z Bra­ti­sla­vy na Kos. Dora­zi­li sme tam oko­lo dru­hej v noci. Väč­ši­na dovo­len­ká­rov potom pokra­čo­va­la auto­bu­som do jed­not­li­vých leto­vísk na Kose, iba nás, šty­roch ​„Kalym­no­sa­nov“, uby­to­va­li v štú­diách IRENE blíz­ko prí­sta­vu v Mas­ti­cha­ri. Bolo to prí­jem­né, lebo sme nemu­se­li čakať na ran­ný tra­jekt len tak nie­kde na móle v prí­sta­ve. V štú­diách nás uby­to­va­li asi o tre­tej v noci. Ospr­cho­va­li sme sa a išli sme spať. Ráno sme odtiah­li záve­sy, vyšli na bal­kón a mali sme zra­zu krás­ny prvý výhľad na pro­ti­ľah­lý ostrov Kalym­nos! Naozaj to pote­ši­lo 🙂 Uva­ri­li sme si v kuchyn­ke ran­nú kávič­ku a vychut­na­li sme si ju na bal­kó­ne. Potom sme zba­li­li fid­lát­ka a peši sme pre­šli kúsok do prí­sta­vu v Mas­ti­cha­ri.

Na móle, neďa­le­ko tra­jek­tu sme si v bie­lej ​„búd­ke“ vyme­ni­li vou­che­ry za ces­tov­né lís­t­ky a nastú­pi­li sme na tra­jekt. Prek­va­pi­lo nás, že kuf­re nám káza­li nechať iba tak na boku lode pria­mo na palu­be, kde postup­ne zapar­ko­vá­va­li náklad­nia­ky s tova­rom. Na Kalym­no­se sa v pod­sta­te nič nevy­rá­ba, tak­že vše­tok tovar tam pri­vá­ža­jú tým­to tra­jek­tom. Najprv sme z tých kuf­rov boli ner­vóz­ne a strieh­li sme na ne z hor­nej palu­by 🙂 Ale potom sme vide­li, že všet­ci ostat­ní ces­tu­jú­ci sú v poho­de, tak sme sa aj my pop­re­chá­dza­li po palu­bách a nafo­ti­li si ešte Mas­ti­cha­ri z hor­nej palu­by tra­jek­tu. Milo nás prek­va­pi­li aj toale­ty na tra­jek­te – boli pek­né a čisté.

O devia­tej ráno sa tra­jekt pohol sme­rom do prí­sta­vu Pothia, hlav­né­ho mes­ta ostro­va Kalym­nos. Pothia je krás­ne mes­teč­ko s jedi­neč­nou atmo­sfé­rou úzkych uli­čiek. V prí­sta­ve nás čakal dele­gát Jan z CK Aeolus, usa­dil nás do pri­pra­ve­né­ho taxi a odpre­va­dil do našich des­ti­ná­cií. Nás do stre­dis­ka Kan­tu­ni a mla­dých sym­pa­tic­kých novo­ma­že­lov Deka­nov­cov ďalej do Mas­su­ri.

Odka­zy

Holi­day on Kalym­nos, Part 1 – Arrival

Aut­hors of all parts: Oľga Maga­lo­vá and Jul­ka Ron­čo­vá, Expe­rien­ces are sha­red from Oľga­’s perspective

On Mon­day, August 2nd, we retur­ned from our vaca­ti­on, so it’s high time to sha­re our expe­rien­ces. I still have­n’t orga­ni­zed my pho­tos, some­how I’m fal­ling behind.… Besi­des, I found out that my pho­tos are ter­rib­le! I had a new came­ra and did­n’t have time (nor the desi­re during the vaca­ti­on) to read the manu­al. It has vari­ous modes, but I just clic­ked on some gene­ral set­ting (and I could­n’t see anyt­hing on the disp­lay due to the sun :). The­re­fo­re, for illu­stra­ti­on, I’ll also use the beau­ti­ful pho­to gal­le­ry of the Czech adre­na­li­ne tou­rist Sony, recom­men­ded to me by her (and now also our) friends from Mora­via, who were also in ​“our” Kan­tu­ni Beach hotel.

This year we spent 14 days on the Gre­ek island of Kalym­nos. We flew from Bra­ti­sla­va to Kos late in the eve­ning. We arri­ved the­re around two in the mor­ning. Most vaca­ti­oners then con­ti­nu­ed by bus to vari­ous resorts on Kos, only the four of us ​“Kalym­no­sans” were accom­mo­da­ted in the stu­di­os IRENE near the port in Mas­ti­cha­ri. It was nice becau­se we did­n’t have to wait for the mor­ning fer­ry just some­whe­re on the pier in the port. We were accom­mo­da­ted in the stu­di­os around three in the mor­ning. We sho­we­red and went to bed. In the mor­ning, we pul­led the cur­tains, went out on the bal­co­ny, and sud­den­ly we had a beau­ti­ful first view of the oppo­si­te island of Kalym­nos! It real­ly ple­a­sed us 🙂 We bre­wed our mor­ning cof­fee in the kit­che­net­te and enjo­y­ed it on the bal­co­ny. Then we pac­ked our things and wal­ked a bit to the port in Mastichari.

On the pier, near the fer­ry, we exchan­ged vou­chers for tra­vel tic­kets in a whi­te ​“booth” and boar­ded the fer­ry. We were sur­pri­sed that they told us to lea­ve our suit­ca­ses just on the side of the boat direct­ly on the deck, whe­re trucks with goods were gra­du­al­ly par­king. In Kalym­nos, basi­cal­ly not­hing is pro­du­ced, so all the goods are brought the­re by this fer­ry. At first, we were ner­vous about tho­se suit­ca­ses and kept an eye on them from the upper deck 🙂 But then we saw that all the other pas­sen­gers were fine, so we also wal­ked around the decks and took pic­tu­res of Mas­ti­cha­ri from the upper deck of the fer­ry. We were also ple­a­san­tly sur­pri­sed by the toilets on the fer­ry – they were nice and clean.

At nine in the mor­ning, the fer­ry moved towards the port of Pothia, the main town of the island of Kalym­nos. Pothia is a beau­ti­ful town with a uni­que atmo­sp­he­re of nar­row stre­ets. In the port, we were awai­ted by the repre­sen­ta­ti­ve Jan from the tra­vel agen­cy Aeolus, he sett­led us into a pre­pa­red taxi and escor­ted us to our des­ti­na­ti­ons. Us to the Kan­tu­ni resort and the young, sym­pat­he­tic newly­weds Deka­nov­ci furt­her to Massouri.

Links

  • Beau­ti­ful pho­to gal­le­ry sent to us by the Deka­nov­ci after the vaca­ti­on Kalym­nos on Wikipedia

Διακοπές στην Κάλυμνο, Μέρος 1 – Άφιξη

Συγγραφείς όλων των μερών: Όλγα Μαγκάλοβα και Τζούλκα Ροντσόβα, Οι εμπειρίες μοιράζονται από την οπτική γωνία της Όλγας

Τη Δευτέρα 2 Αυγούστου επιστρέψαμε από τις διακοπές, οπότε είναι πλέον καιρός να επικοινωνήσουμε. Ακόμα δεν έχω τακτοποιήσει τις φωτογραφίες μου, κάπως καθυστερώ.… Εκτός αυτού, διαπίστωσα ότι οι φωτογραφίες μου είναι τραγικές! Είχα ένα νέο φωτογραφικό μηχάνημα και δεν πρόλαβα να διαβάσω το εγχειρίδιο χρήσης του (στο σπίτι δεν είχα χρόνο, και δεν μου άρεσε η ιδέα κατά τις διακοπές), έχει διάφορες λειτουργίες, αλλά εγώ απλώς πατούσα κάπου σε κοινή ρύθμιση (και δεν έβλεπα τίποτα στην οθόνη λόγω του ήλιου :). Γι ​‘αυτό θα χρησιμοποιήσω για εικονογράφηση και την όμορφη φωτογραφική συλλογή της Τσέχας τουρΣτην πλωτή πλατφόρμα, κοντά στο φέρι, ανταλλάξαμε τα κουπόνια για τα εισιτήρια μας σε ένα λευκό ​“περίπτερο” και επιβιβαστήκαμε στο φέρι. Μας ξάφνιασε το γεγονός ότι μας είπαν να αφήσουμε τις βαλίτσες μας απλώς στην πλευρά του πλοίου ακριβώς στην πλατφόρμα, όπου σταδιακά παρκάρονταν φορτηγά με εμπορεύματα. Στην Καλύμνο, ουσιαστικά δεν παράγεται τίποτα, οπότε όλα τα εμπορεύματα φέρνονται εκεί με αυτό το φέρι. Αρχικά ανησυχήσαμε για αυτές τις βαλίτσες και τις παρακολουθήσαμε από το πάνω κατάστρωμα 🙂 Αλλά μετά είδαμε ότι όλοι οι άλλοι επιβάτες ήταν εντάξει, οπότε περπατήσαμε και εμείς γύρω από τα κατάστρωματα και τραβήξαμε φωτογραφίες του Μαστιχάρι από το πάνω κατάστρωμα του φεριμπότ. Επίσης, μας ευχάριστησαν τα τουαλέτες στο φεριμπότ – ήταν ωραίες και καθαρές.ίστριας Sony, που μου πρότειναν οι φίλοι της (και τώρα και οι δικοί μας) από τη Μοραβία, που ήταν επίσης στο ​“δικό μας” ξενοδοχείο Kan­tu­ni Beach.

Φέτος περάσαμε 14 ημέρες στο ελληνικό νησί της Καλύμνου. Το βράδυ πετάξαμε από τη Βρατισλάβα για την Κω. Φτάσαμε εκεί περίπου στις δύο το πρωί. Οι περισσότεροι διακοπές συνέχισαν με λεωφορείο προς τα διάφορα θέρετρα στην Κω, μόνο οι τέσσερις ​“Καλύμνιοι” μας φιλοξενήθηκαν στα στούντιο IRENE κοντά στο λιμάνι του Μαστιχάρι. Ήταν ευχάριστο επειδή δεν χρειάστηκε να περιμένουμε για το πρωινό φέρι κάπου στο κέντρο του λιμανιού. Στα στούντιο μας φιλοξένησαν περίπου τρία το πρωί. Κάναμε ντους και πήγαμε για ύπνο. Το πρωί τραβήξαμε τα κουρτίνια, βγήκαμε στο μπαλκόνι και ξαφνικά είχαμε μια όμορφη πρώτη θέα στον απέναντι νησί της Καλύμνου! Μας χάρισε πραγματικά 🙂 Εσείς μαγειρέψαμε το πρωινό καφέ στην κουζίνα και τον απολαύσαμε στο μπαλκόνι. Μετά συλλέξαμε τα πράγματά μας και περπατήσαμε λίγο προς το λιμάνι του Μαστιχάρι.

Στις εννιά το πρωί, το φέρι ξεκίνησε προς το λιμάνι Πόθια, της κύριας πόλης του νησιού Καλύμνου. Το Πόθια είναι ένα όμορφο χωριό με μοναδική ατμόσφαιρα στενών δρομακίων. Στο λιμάνι μας περίμενε ο αντιπρόσωπος ΤΑ του ταξιδιωτικού γραφείου Aeolus, μας εγκατέστησε σε ένα έτοιμο ταξί και μας οδήγησε στους προορισμούς μας. Εμάς στο θέρετρο Καντούνι και τους νεόνυμφους, τους συμπαθείς νεόνυμφους Δεκάνοβτσοβ, περαιτέρω στο Μασσούρι.

Use Facebook to Comment on this Post